-
1 αυτοχειρ
I- χειρος adj.1) совершенный собственной рукой(θάνατος, σφαγή Eur.; μίασμα Soph.)
2) собственноручно совершающий, виновник(τινός Soph., Isocr., Dem.)
παίσασα αὐ. αὑτήν Soph. — сама нанесшая себе ударII
1 αυτοχειρ
(θάνατος, σφαγή Eur.; μίασμα Soph.)
(τινός Soph., Isocr., Dem.)